Av Magne Dvergsdal
Klimaforskarar og politikarar er engstelege for at vi står framfor ei klimakrise der vi får eit varmare klima igjen. Etter vi fekk FN sitt klimapanel, IPCC, er eit varmare klima definert som eit dårlegare klima og eit kaldare klima eit betre klima. Før det var eit varmt klima eit godt klima og eit kaldt eit dårleg klima.
Går vi tilbake til vikingtida så hadde vi eit varmare klima utan den dramatikk som politikarane no ser føre seg om temperaturen skulle gå opp 2 grader, noko som er lite realistisk etter som vi no har hatt ei utvikling utan målbar temperaturauke dei siste 18 åra. På same tid har vi hatt ein kraftig auke av CO2 i atmosfæren. Det verkar ikkje som CO2 har den effekten på klima som ein skulde forvente etter utrekningane til IPCC sine klimamodellar.
Klima i eit historisk perspektiv
I vikingtida var vi ekspansive og hadde resursar til å legge under oss Island, Færøyane og Irland og vi busette oss på Grønland og dreiv landbruk der vi dyrka korn. Alt dette fordi vi hadde eit klima der vi fekk gode avlingar og der det ikkje var uår. I 1217 vart Håkon Håkonson konge i Norge og det vert hevda at frukta vart moden to gonger dette året. Det høyrest ut som klima var betydeleg varmare enn det vi opplevde sommaren 2015.
Når forskarar no påstår at auke i temperaturen vil gje meir ekstremver, så stemmer det med det klima vi fekk i den vesle istida, ikkje med den varme perioden opp til 1315. Å tidfeste den vesle istida er vanskeleg, men den varde fram til 1900, så vi kan vere lukkelege som har fått eit varmare klima etter det. Veret var i periodar svært kaldt med mykje regn og overfløyming og i mange år vart ikkje avlingane modne. Dette var ikkje berre i Norge, men i store deler av Europa.
I tillegg til svolt og svartedauden fekk vi hekseprosessar. Avlatshandel vart innført. Det var nok ein forløpar til dagens CO2-kvotehandel.
Skjelettfunn viser at folk på 1400-talet var høge og kraftig bygde. Dei hadde nok eit kraftig kosthald med mykje kjøt. Den danske kongen Christian 1 (1448-81) var nesten to meter høg. Eit par hundre år seinare var gjennomsnittshøgda kraftig redusert. Maten var elendig og dei måtte slutte å ete raudt kjøt. Og det skal vist føre til eit endå kaldare klima i fylgje norske klimaforskarar.
Mange kraftige stormar
Den vesle istida førte med seg mange kraftige stormar som All Saints Floods den 11.-12. november 1570 der eit tal mellom 100 000 og 400 000 menneske omkom. I får håpe at slikt ikkje skjer om vi får eit slikt klima som våre klimaforskarar spår. I alle høve var ikkje klima i perioden frå 1300 til 1900 noko godt klima sjølv om det var varme periodar innimellom. Eg vil derfor føreslå at vi på nytt innfører at eit varmt klima er eit godt klima og eit kaldt klima er eit dårleg klima, sjølv om fleirtalet på Stortinget er av ei anna oppfatning. Eit godt nyttårsforsett må vere å ete mykje raudt kjøt i 2016 for då får vi eit varmare og betre klima!
Mye riktig her, Dvergsdal, men konklusjonen din er feil; «Eit godt nyttårsforsett må vere å ete mykje raudt kjøt i 2016 for då får vi eit varmare og betre klima!»
Salat er «verre» for miljø og klima enn rødt kjøtt, se her:
http://www.klimarealistene.com/2015/12/20/salat-verre-enn-kjott-for-miljoet/
🙂
Om et varmere klima er godt eller dårlig avhenger vel av hvem du er. Steder som Syd-Europa, California, Australia eller for eksempel Etiopia vil vel ikke være enig i at et varmere klima er et bedre klima. Isbjørner vil vel heller ikke dele ditt syn. De greier seg bra foreløpig fordi det fremdeles er tilstrekkelig store isdekte områder igjen, men tåler vel ikke et veldig mye varmere klima.
Denne artikkelen er ellers et samrøre av lokalt klima, meterologiske data og manglende evne til å se de store trekk. Å trekke frem sommeren 2015 lokalt i Norge i klimasammenheng, kunne jeg kanskje forvente av VG, men her synes jeg vi skal være litt mer seriøse. En lokal storm i Nederland i 1570 høres også mer ut som et uvær. På samme måten som Katrina-orkanen i Karibien/Missisippi i 2005 ikke kan brukes som bevis på global oppvarming.
Vi vet jo at klimaet var mildere i vikingetid/høymiddelalder i Norge og store deler av Europa. Samtidig må vi regne med at vi hadde et betydelig fuktigere klima – i Norge. Men vet vi egentlig hvordan det globale klimaet var? Det er jo det som er interessant. Var havnivået for eksempel høyere den gang? Her er jeg usikker. Det samme med «den lille istid». Vi har vel egentlig bare europeiske kilder?
For øvrig. Det er vel ingen som mener at det er ønskelig med et kaldere klima – like lite som vi ønsker et varmere globalt klima. Klimaendringer vil generelt medføre problemer både for det biologiske mangfoldet, og for menneskeheten. Med en befolkning på over 7 milliarder vil miljøet bli stadig mer presset, og konsekvensene av klimaendringer større.
Ikke lett å angi hva som er optimalt klima, men man har jo noen objektive kriterier som mer eller mindre ekstremvær, dødelighet og plante- og matproduksjon. Alt dette er bedre nå siden Lille Istid. et litt varmere klima med noen få grader og litt mer CO2 er muligens ennå bedre. Les mer notatet i kap. 4 og 16 i «Realistisk om CO2, global temperatur og klima» her: https://db.tt/vgGzMm3W
http://wattsupwiththat.com/2016/01/09/evidence-of-the-medieval-warm-period-in-australia-new-zealand-and-oceania/
Dvergsdal tar her opp et viktig tema som i liten grad er diskutert av klimaforskere/klimapolitikere. Der er det tydelig at all klimaforbedring (oppvarming) er til det verre og vil etter all sannsynlighet føre til en «katastrofe for hele menneskeheten». Så kan en selvsagt diskutere i det uendelige om de værforandringene/værforholdene vi daglig ser er et resultat av klimaforandring eller om det rett og slett er et resultat av det klimaet vi har nå.
Det er ellers fantastisk å se hvor effektivt et samlet verdenssamfunn kan forandre situasjonen. Etter Parismøtet, der det var politisk enighet om et klimamål som burde være «så kalt som mulig», går det bare 3 uker før naturen føyer seg eksemplarisk etter vedtaket med en kraftig temperatursenking. Riktignok har ca. 30 personer frosset i hjel i Polen, men det er vel en liten kostnad for å berge verdenssamfunnet.
Klimaforandringer, uansett hva som forårsaker dem, skaper både vinnere og tapere. Det er høyst uklart om menneskeskapte klimaforandringer i tillegg til naturlige variasjoner er til det verre eller bedre. De er antakelig til det verre for noen og til det bedre for andre. Norge er antakelig blant de sistnevnte. Hva som er klinkende klart er at reduksjon i utslipp av kulldioksid ville være til stor skade for alle land og da i særdeleshet de såkalte utviklingsland. Det er et paradoks uten like at de fleste norske politikere synes å mene at Norge bør være et foregangsland i å redusere utslipp av kulldioksid. Norge er jo blant de land som sannsynligvis ville tjene på global oppvarming, og Norges velstand er kritisk avhengig av eksport av olje og gass til høye priser. Det sistnevnte blir jo godt illustrert i disse dager.